Onu yan koridordan bahçe verandasına doğru takip ettim. Konuklar uzakta kaynaşıyordu, ama burada sessizlik vardı.
“Evan, neler oluyor?”.Bana baktı, koyu gözleri anlamadığım bir gerginlikle doluydu.
“Babamla evlenme.”
Sözcükler bana buzlu su gibi çarptı.
“Ne?”
“Sadece çocuk olduğumu düşündüğünü biliyorum,” dedi hemen. “Ya da senden hoşlanmadığımı. Ama senden hoşlanıyorum…Ş’0k olmuştum bunu bana nasıl derdi.Beni odaya çağırdı.….Devamı sonraki sayfadan izleyn gor’sele do’kunun…