Sabah saat üçte Labrador’umuz Semi aniden odaya daldı. Sekiz yıldır bizimle birlikteydi; sevecen, iyi huylu bir köpek, her zaman ailenin bir parçasıydı. Hiçbir zaman sorun yaratmadı ve kurallara her zaman saygı gösterdi. Ama o gece bir şeyler farklıydı.

Semi aceleyle karımın yatağına doğru ilerledi, patilerini nazikçe göğsüne koydu ve havlamaya başladı. Hareketleri anında aklımda alarm zillerini çaldırdı. Yatağa atlamasını hep yasaklamıştık, o da hep itaat etmişti. Ama şimdi davranışları tuhaf ve rahatsız ediciydi.